Μπλε γραμμή. Αεροδρόμιο – Δημοτικό Θέατρο Επόμενη στάση: Ελαιώνας Κάθεται στο παράθυρο και ζουμάρει με τα χέρια του κάτι που δεν μπορώ να διακρίνω. Έχει απορροφηθεί σε αυτό. Κολλάει το […]

Έσβησα αργά στο μεγάλο, βαρύ τασάκι αυτό που θεωρούσα πως ήταν το τελευταίο τσιγάρο της βραδιάς. Είχα καπνίσει πολύ. Είχα πιεί πολύ. Τα έκανα όλα πολύ, όπως ήξερα ότι πρέπει […]

Ήμουν παγωμένη μπροστά στο ράφι με τις σοκολάτες, κρατώντας ανά χείρας δύο 3bit και σκανάροντας πολύ προσεκτικά με το βλέμμα μου για να βρω τις Lion με γεύση φυστικοβούτυρο – […]

Τσακιστηκα να φτάσω στα Public Συντάγματος και χιλιοπαρακάλεσα τον άνθρωπο στην είσοδο να με αφήσει να μπω. Ναι, φυσικά το ξέρω ότι έχω αργήσει. Παραμονιατικα, του λέω, ξέρετε πώς είναι. […]

Ο αέρας στην Κινέττα φυσουσε σαν παλαβός, όμως κανείς δεν παραπονιοταν. Έκανε τόσο πιο υποφερτή την φρικτή ζέστη, που, όταν έπεφτε ελάχιστα η έντασή του, έδειχνε τα δόντια της στους […]

Σήμερα στο μετρό συνάντησα τον Πρίγκηπα Μίσκιν. Επιβιβάστηκε από την Αγία Μαρίνα. Κατάλαβα ότι ήταν αυτός από τα καθαρά γαλάζια του μάτια και το πυρόξανθο γενάκι που ξεπρόβαλε από τη […]

Έδιναν ραντεβού για να φιλιούνται. Τίποτε άλλο δεν συνέβαινε. Όριζαν το μαγαζί της επόμενης συνάντησής τους κατά την τελευταία συνάντησή τους, γραπτώς. Ως τότε δεν επικοινωνουσαν. Μάζευαν εικόνες, λόγια, φράσεις, […]